| วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2553 ปีที่ 19 ฉบับที่ 7049 ข่าวสดรายวัน
บทปลอบ "นปช." มาถูกแนวทาง สันติวิธี ปณิธานเมื่อ 2475
ไม่ว่าใครจะเย้ยหยันการต่อสู้ของนปช.แดงทั้งแผ่นดินซึ่งเริ่มตั้งแต่เมื่อวันที่ 12 มีนาคม 2553 อย่างไร
แต่ก็ต้องยอมรับว่า "วิธี" ที่ใช้ในการต่อสู้มานั้น "ถูกทาง"
ที่ว่ามาถูกทางเพราะว่านปช.แดงทั้งแผ่นดิน ประกาศว่าจะต่อสู้ด้วยความสงบ เคารพกฎหมาย ต่อสู้ในแนวสันติ อหิงสา
ทุกอย่างล้วนเป็นไปตามคำประกาศครบถ้วน
แม้ว่าข้อเสนอที่ยื่นต่อรัฐบาลให้ยุบสภา คืนอำนาจให้ประชาชนโดยการเลือกตั้งใหม่จะไม่ประสบผลสำเร็จ
นั่นก็มิได้หมายความว่า "วิธี" ที่ใช้ไม่ถูกต้อง นั่นก็มิได้หมายความว่าจะเป็นความพ่ายแพ้
หากเทียบกับการต่อสู้เมื่อเดือนเมษายน 2552 ถือว่านปช.แดงทั้งแผ่นดินประสบชัยชนะแม้จะยังไม่ครบถ้วนบริบูรณ์ก็ตาม
อย่างน้อย "เลือด" ของไพร่ก็จะต้องสถิตอยู่ในใจ ในความรู้สึกของ "สังคม"
นําเสียงวิพากษ์วิจารณ์ต่อการเคลื่อนไหวของนปช.แดงทั้งแผ่นดินที่กระหึ่มอยู่ในขณะนี้มาจาก 2 ทิศทางด้วยกัน
ทิศทางฝ่ายตรงข้าม เยาะเย้ย หยามหยัน ไม่แปรเปลี่ยน
อะไรที่เสนอโดยนปช.แดงทั้งแผ่นดินล้วนถูกคัดค้าน แม้กระทั่งการเจาะเลือดก็เรียงแถวกันออกมาต่อต้าน
ต่อต้าน ดูถูกและเหยียดหยาม
นั่นเป็นเรื่องที่สามารถเข้าใจได้ ตั้งแต่นปช.แดงทั้งแผ่นดินเริ่มก่อรูปเป็น "ขบวนการ" ต่อสู้ภายหลังรัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549 มาแล้ว
ขณะเดียวกัน ทิศทางหนึ่งไม่ถึงกับหยามหยันแต่ชี้หน้ากล่าวหาว่าเดินผิดแนวทาง
คนเหล่านี้ครั้งหนึ่งเคยร่วมกันต่อสู้และแยกตัวออกไป ไม่ว่าจะเป็น พล.ต.ขัตติยะ สวัสดิผล ไม่ว่าจะเป็น นายสุรชัย ด่านวัฒนานุสรณ์
ความจริงที่แยกตัวออกไปก็เด่นชัดยิ่งแล้วว่า คิดคนละอย่าง เดินคนละทาง
ณ เบื้องหน้าสถานการณ์ในปัจจุบัน มีความจำเป็นที่นปช.แดงทั้งแผ่นดินต้องหนักแน่น ต้องสุขุมอย่างจริงจังและด้วยความเยือกเย็น
ในเรื่องของ "แนวทาง" ถือว่าถูกต้องแล้ว
ปัญหาแพ้ชนะมิได้ขึ้นอยู่กับแนวทางอย่างด้านเดียว ตรงกันข้าม อีกฝ่ายอันเป็นเป้าหมายที่จะไปต่อสู้ก็ต้องศึกษาและทำความเข้าใจด้วย
ศึกษาและทำความเข้าใจตามสภาพความเป็นจริง
สภาพความเป็นจริงก็คือ มิใช่นึกคิดเอาเองว่าเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ ตรงกันข้าม สภาพความเป็นจริง คือ ความเป็นจริงที่ดำรงอยู่และดำเนินไป
ขณะเดียวกัน ความเป็นจริงของการต่อสู้ ความเป็นจริงของนปช.แดงทั้งแผ่นดินก็มิควรปฏิเสธ
นั่นก็คือ ไม่มีการต่อสู้ใดที่จะประสบชัยชนะเพียงชั่วข้ามคืน นั่นก็คือ ไม่มีขบวนการใดที่จะเติบใหญ่ได้โดยปาฏิหาริย์ หากแต่จำเป็นต้องสะสมกำลัง
ปมเงื่อนอยู่ตรงที่กำหนดกำลังที่จะร่วม และเป้าหมายที่จะต่อสู้ได้แจ่มชัดตรงเป้าหรือไม่
อย่าลืมว่าการต่อสู้ของไพร่เริ่มตั้งแต่พ.ศ. 2475 ก็ยังไม่ประสบผลสำเร็จ
ด้านหนึ่ง เพราะความแข็งแกร่งของชนชั้นสูงของอำมาตย์ยังดำรงคงอยู่ ขณะเดียวกัน ด้านหนึ่ง เพราะกำลังของชนชั้นล่างของประดาไพร่ทั้งหลายยังไม่เป็นเอกภาพ ยังไม่แข็งแกร่ง
คำถามอยู่ที่ว่า ทิศทางและปณิธานการต่อสู้ของพ.ศ. 2475 ถูกต้องหรือไม่
หน้า 6 |
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น